Предмет: Другие предметы, автор: nazerkekulimova17

Түркі әлемі эссе срочноооо керек 150 сөз пжж​

Ответы

Автор ответа: otepovaasylzhan
10

Ответ:

Түркі әлемі дегенді халықымыз кейде дұрыс түсіне алмайды. Түркілердің біздің заманға дейін 3000-4000 жыл бұрын жүріп өткен тарихы бар. Мұны кеңістік пен уақыт аясында қарастырған жөн. Халық болып даралануы қола дәуірінен басталады. Шығысы - Манжурия, батысы – Қара теңіз, Қырым түбегіне дейін, бір сөзбен айтқанда Шығыс Еуропа, оңтүстігі Памирден басталып, солтүстігі Якутияға дейінгі алып кеңістік. Бұл – түркі әлемінің өмір сүрген кеңістігі. 3000-4000 жыл өмір сүрген және осы күнге дейін өмір сүріп келе жатқан халықтың тұрғылықты мекені. Осы мекенде өмір сүріп жатқан халық түркі әлеміне жатады. Ондағы үлкен-үлкен ұлттарды айтатын болсақ, тек түріктерден бөлек алты мемлекет: Әзірбайжан, Түрікменстан, Кипр түріктері, Қазақстан, Қырғызстан, Өзбекстан. Оның сыртында Ресейдің қол астында өмір сүріп жатқан Татарстан, Башқұрт, Сібірдегі түрік халықтары, жер атаулары сонау ғұн дәуіріндегі атауларымен аталып отырған жерлер бар. Байқалдың шығыс жағында пойыздың айналып өтетін жері бар. Осы жер қалай аталады десем, жергілікті халықтар «қолтық» деп атаймыз дейді. Тура дәл айтқан. Ғұндардың тұрақты мекені болған, өркениетті жерді «Ибалык» деп атаған. Ғылыми түрде де атауы солай. Жергілікті халықтар «Ибілік» деп атайды екен. Көне түркі тілінде бұл атау «иб» деген «алқа-қотан» боп орналасуды атайды. Ал «лык», «лік» өзіміздің түрік тілінің жалғауы. Сонда бұл сөз тек түркі дәуірінен емес, ғұн дәуірінен солай аталған. Осы жерден Қара теңізге дейінгі жерлер түркі әлемінің өмір сүрген кеңістігі.

Объяснение:

100% дұрыс


nazerkekulimova17: Рахмет
otepovaasylzhan: Оқасы жоқ
nazerkekulimova17: бірақ екеуімізде бірдей болып калды
otepovaasylzhan: Бола берсін бөлек клмызғо
merejsapabekova: шағын эссе можно
otepovaasylzhan: Ішінен таңдап теріп алшиш!
Интересные вопросы
Предмет: Русский язык, автор: malls230676
ПОЖАЛУЙСТА,ПО ТЕКСТУ НУЖНО НАПИСАТЬ ИЗЛОЖЕНИЕ!
ВОТ ТЕКСТ:

Почки раскрываются, шоколадные с зелеными хвостиками, и на каждом зеленом клювике висит большая прозрачная светлая капля. Возьмешь одну почку, разотрешь между пальцами, и потом долго все пахнет тебе ароматной смолой березы, тополя или особенным воспоминательным запахом черемухи: вспоминаешь, как, бывало, забирался наверх по дереву за ягодками, блестящими, чернолаковыми, и ел их горстями прямо с косточками, и почему-то от этого никогда ничего, кроме хорошего, не бывало.

Вечер теплый и такая тишина, что ждешь чего-то напряженно: должно же что-нибудь случиться в такой тишине. И вот, кажется, пришло: кажется, начинают шептаться между собой деревья: береза белая с другой березой белой издали перекликаются, осинка молодая стала на поляне, как зеленая свеча, находит себе такую же свечу, черемуха черемухе подает ветку с раскрытыми почками. И так, если с нами сравнить, мы звуками перекликаемся, а у них аромат: сейчас каждая порода окружена своим ароматом.

Когда начало темнеть, стали в темноте исчезать почки, но капли на них светились, и, даже когда ничего нельзя было понять в темной тесноте кустарников, капли светились, одни только капли да небо: капли брали у неба свой свет и светили нам в темном лесу. Мне казалось, будто я весь собрался в одну смолистую почку и хочу раскрыться навстречу единственному неведомому другу, такому прекрасному, что при одном только ожидании его все преграды движению моему рассыпаются ничтожною пылью.